Over Broederschap

(Dit bericht deelde ik onlangs op mijn facebookprofiel..)

Ik bekijk mijn eigen FB profiel eens, en zie dat ik daar vooral evenementen deel: ecsatatic dance, ademcirkels, en de open cirkels van Fjoerman. Dat blijf ik gewoon doen šŸ˜‰ maar vandaag wil ik over ƩƩn van dezen graag iets meer delen…

Ik ben in mijn leven altijd gezegend met mooie en fijne vrienden, waar ik ontzettend veel plezier mee had. Vanuit mijn studie ontstond een prachtige vriendengroep waarin ik me gezien voelde, en grote veiligheid mocht ervaren, maar tegelijkertijd bleven de diepere lagen in ons contact privĆ©. En zodra die lagen geraakt werden, was scherpe, flauwe en schunnige humor hĆ©t verdedigingswerk voor mij en mijn vrienden… En met elke grap die ik maakte, of over mij gemaakt werd, voelde ik in de diepte pijn… ā€œdit klopt niet..ā€

Toen ik in 2014 volledig met mezelf in de knoop was geraakt, wist ik me geen raad. Waar moet ik met dit gevoel van frustratie, futloosheid en verwarring naar toe? Met voorzichtige passen betrad ik in 2014 mijn eerste mannencirkel, een groep waar ik een weekend mee samen zou zijn.

Een groep van totaal onbekende mannen. Ik keek er best tegen op: ik was bang voor de haantjes, de macho’s en stoerdoenderij. Niets bleek minder waar. In de eerste deelrondes smolten al mijn angsten en vooroordelen weg. En maakten plaats voor een diepe ontroering en een nieuwe ruimte in mij: Ik ben hier onder soortgenoten!

Dat alleen al was een openbaring. Ineens zag ik hoe we allemaal met dezelfde vraagstukken zaten, en was er over en weer herkenning en erkenning voor elkaars pijn en verwarring. In woord en in stilte met elkaar te zijn – de helende werking ervan raakte mij diep.

In de weken na dat weekend kreeg ik veel vragen van mensen om me heen… ā€œWat is er met jou gebeurd?ā€. Kennelijk was er iets anders aan me… Ik kon dan niet veel anders dan glimlachen en iets zeggen als ā€œik ben een stuk lichter gewordenā€. Een zwaarte was weg, een nieuw licht in mij ontstoken…

Deze eerste stap, die zo spannend was om te maken, had me zoveel gebracht – ik kon het nog niet eens overzien hoe groot en ver dat zou reiken. Maar mijn ervaring was beklonken.

Diep in mezelf wist ik welke stap ik te zetten had, welke stap ik al tijden uit had gesteld.

En met het zetten van die stap kwam het antwoord op een diep gelegen verlangen…

De jaren er na zette ik nog vele van deze stappen. En steeds helderder tekende zich met elke stap de volgende stap al weer af.

Dit pad, mijn pad bracht me op het punt om een eigen mannengroep te starten: Fjoerman.

Sinds we vorig jaar zijn komen wonen in Pachamama, (ook weer zo’n stap ;)) is het vuur van Fjoerman weer vol aan in mij. Samen met Erwin als mijn wing-man maakte de open cirkels een nieuwe start. Elke maand voelt een aantal mannen de roep Ć©n de bereidheid om in te stappen in de cirkel, voor het eerst of voor een vervolg. Morgen is er weer een open cirkel, dus van harte welkom.

Waar ik nu iets over wil delen is de besloten cirkel van 2023. Aan het begin van dit jaar committeerde 8 fjoermannen zich voor een jaar aan zichzelf en aan elkaar. En zo planden we 9 dagen met elkaar. De eerste bijeenkomsten faciliteerde ik als samenroeper, om daarna het organiseren van de dagen helemaal los te laten… en over te laten aan mijn broeders in de groep.

Het werd een jaar van prachtige ontdekkingen, waarin we elke keer weer werden verrast door elkaar en ook door onszelf. In activiteit met elkaar in een ademcirkel, ijsbad, boksend met elkaar, temidden van een kudde paarden, in een zweethut… En in stilte en in woorden rond het vuur.

Gisteren werd ik meegenomen naar de Noordzee. En door mijn weerstand heen stortte mezelf met 7 andere blote mannen in de branding. Om los te laten wat me niet meer dient. Om te schreeuwen naar de meters hoge golven, om omver geworden te worden in het kolkende water en zand. Om weer omhoog getrokken te worden door een breed lachende brother… Dit had ik nooit zelf bedacht of voorgesteld… want ik ben eigenlijk best bang voor de zee šŸ™‚.

En met dit besef voelde ik een diepe dankbaarheid en grote liefde voor mijn broeders in deze groep. Dit is het commitment waar ik van droomde… Elkaar uitdagen om te doen wat spannend is om te doen, niet vanuit stoer doen, maar vanuit aanmoediging en gedragenheid. Niet vanuit prestatiegerichtheid, maar vanuit het delen van onze eigen talenten en passies.

We sloten gisteravond af rond het vuur. Daar hebben we elkaar gezien en gehoord. En bevraagd en bekrachtigd in onze missies: waar sta jij voor in dit leven? En voor ieder van ons werd het duidelijk: de strijd die we leveren is niet met andere mannen – maar met ons zelf. En die strijd hebben we zelf te leveren – maar niet langer alleen!

Met zeven prachtige spiegels om mij heen zag ik ik weer iets nieuws van mezelf, iets wat ik als een groot cadeau mee zal dragen. De rijkdom van authentiek contact, van onvoorwaardelijke liefde in broederschap, het vermogen om te houden van mannen, van ā€œdit klopt!ā€ – Van de Band of Brothers…

Aho.

Wil je meer weten over de Fjoerman, kijk dan hier.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *